~ သူမႏွင့္ ျခင္းေတာင္းကေလး ~

သူမ ထင္မွတ္ မထားသည့္ အခ်ိန္တြင္ ခရီးတစ္ခုကို ႐ုတ္တရက္ ထြက္ရေတာ႔မည္။ ရက္ အကန္႔အသတ္မဲ႔ ထိုခရီး အတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ခ်ိန္ သူမ မရ႐ွိခဲ႔။ သြားမည့္ဆဲဆဲတြင္ ျခင္းေတာင္းေလး တစ္လံုးကို အေတြး မ်ားႏွင့္ သူမ ဖန္ဆင္းလိုက္သည္။ ထိုျခင္းေတာင္းေလးထဲသို႔ လိုအပ္သည့္ အရာမ်ားကို စိတ္ေတြႏွင့္ ပင္ စုစည္း ထည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ စကၠန္႔ပိုင္းေလး အတြင္းမွာပင္ သူမ၏ ျခင္းေတာင္းေလး မွာ ျပည့္လွ်ံ သြားခဲ႔ေလ၏။

သူမ၏ ျခင္းေတာင္းေလးထဲတြင္ ~

• - တရားစာအုပ္ တစ္ခ်ိဳ႕..
• - ကာရန္မဲ႔ ကဗ်ာ တစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္ နေဘထပ္ ကဗ်ာ တစ္ခ်ိဳ႕..
• - တိုးသဲ႔သဲ႔ ဂစ္တာသံေလး..
• - ရယ္ေမာသံ လြင္လြင္ေလး..
• - စိုးရိမ္ပူပန္တတ္ေသာ အၾကည့္ေတြ..
• - ေပေပေတေတ မေနဖို႔ နားခ်သံေတြ..
• - အျမတ္တႏိုး ဝတ္တတ္ေသာ လက္ေကာက္ ေပ်ာ႔ေလး တစ္ကြင္း..
• - လက္ကိုင္ပုဝါေလး တစ္ထည္..
• - ဦးထုပ္ေလး တစ္လံုး..
• - သီခ်င္းသံ ခ်ိဳခ်ိဳေလး..
• - ငါးေၾကာ္ေသးေသးေလးေတြ ထည့္ထားေသာ ပန္းကန္ တစ္ခ်ပ္..
• - စက္ဘီးကေလး တစ္စင္း..
• - စႏၵယားသံ တစ္ခ်ိဳ႕..
• - မိုးဖြဲေလးေတြ ႐ြာေနေသာ ခပ္ေမွာင္ေမွာင္ လမ္းကေလး..
• - Cranberries သီခ်င္းေလး တစ္ပုဒ္..
• - အေငြ႕တေထာင္းေထာင္း ထေနေသာ ေကာ္ဖီပူေလး တစ္ခြက္..
• - သြားတိုက္ေဆး အသင့္တင္ထားေသာ ပန္းႏုေရာင္ သြားပြတ္တံေလး.
• - ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ ေဒါသတရားတို႔ လြန္ဆြဲေနေသာ လြန္ဆြဲပြဲ တစ္ပြဲ..
• - လေရာင္ဆမ္းသည့္ ဝရန္တာေလး..
• - ငိုက္ျမည္းေနေသာ တကၠစီ တစ္စီး..
• - တင္းေနေအာင္ေစ႔ကာ ဖိ၍ၿပံဳးတတ္ေသာ ႏႈတ္ခမ္း ႏွစ္လႊာ..
• - ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည့္ အိပ္ခန္း လွလွေလး..
• - သူမကိုယ္တိုင္၏ မ်က္ေစာင္းေလး..
• - ေလွကားထစ္ေလး တစ္ခ်ိဳ႕..
• - တည့္တိုး ေျပာတတ္ေသာ သူမ၏ စကားတစ္ခ်ိဳ႕..
• - ခပ္ဖြဖြ အနမ္းေလး တစ္စ..
• - မာထန္ထန္ ဦးေခါင္း တစ္လံုး..
• - ပန္းရင့္ေရာင္ အကြက္ေလးေတြနွင့္ ဖိနပ္တစ္ရံ..
• - ဆုေတာင္းသံ တစ္ပိုင္းတစ္စ
• - အႏွစ္ႏွစ္ အလလ က သေႏၶတည္ခဲ႔ေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ တစ္ခု..

ျပည့္လွ်ံေနေသာ ျခင္းေတာင္းေလးကို စိတ္ေတြႏွင့္ ပင္ သူမ မ၍ ယူၾကည့္လိုက္သည္။ ျခင္းေတာင္း အကြပ္ ၾကားေလး ထဲတြင္ လႈပ္လီလႈပ္လဲ႔ တြဲခိုေနေသာ မ်က္ရည္ေလး တစ္စက္ က သူမကို ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ ႏွင့္ လွမ္း ၾကည့္ေန ၏။ ထို႔ေနာက္... ျခင္းကေလး၏ ဇကာေပါက္ေလး တစ္ခု ၾကား မွ ျပဳတ္က် လု ဆဲဆဲ အားငယ္စိတ္ေလး တစ္ခု..!! အို... သြားစမ္းပါ..!!!

ထိုအရာ ႏွစ္ခု ကို သူမ မထည့္ခဲ႔ သည္မွာ ေသခ်ာလြန္းေနသည္ပဲ။ မုန္းတီး စြာပင္ သူမေခါင္းကို ရမ္းခါ မိ၏။ ႏႈတ္ခမ္းေတြ ကို ခပ္ တင္းတင္းေစ႔ ကာ ထိုျခင္းေတာင္း ကေလး လႈပ္ခါ သြားေအာင္ စိတ္ေတြႏွင့္ ပင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ဆြဲ ယူ လိုက္သည္။ “အ႐ူးမ” ဟု ခ်စ္စႏိုး စေနာက္တတ္ေသာ အသံေလး တစ္ခု ျခင္း ထဲမွ ခုန္ေပါက္ ထြက္လာခ်ိန္ တြင္ သူမ လွစ္ကနဲ ၿပံဳးမိသြားသည္ ထင္၏။ မ်က္ရည္ေလး တစ္စက္ႏွင့္ အားငယ္စိတ္ေလး တစ္ခုသည္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ ဆြဲယူ လိုက္ေသာေၾကာင့္ မွီတြယ္ေနရာ မွ ျပဳတ္က် က်န္ရစ္ ခဲ႔ၿပီ ဟု သူမ ယံုၾကည္ ထားလိုက္သည္။

သူမ သည္ သူမ ဖန္ဆင္း ထားေသာ ျခင္းေတာင္းေလးကို စိတ္ကူးျဖင့္ တယုတယ ဆုပ္ကိုင္ရင္း ဆႏၵ မ႐ွိေသာ ထို ခရီး အတြက္ ပထမ ဦးဆံုးေသာ ေျခတစ္လွမ္း ကို ေခါင္းေမာ႔ ၍ စလွမ္း လိုက္ေလသည္။

(ခင္ေလးငယ္)

September 3, 2008 - 1:05 AM တုန္းက Blog အေဟာင္းေလးမွာ ေရးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မ ဆႏၵ လံုးဝ မရွိ ခဲ့တဲ့ ထို ခရီး မွာ လ- အခ်ိဳ႕ ၾကာျမင့္ သြားခဲ့ပါတယ္။