Friday, May 4, 2012

ရုပ္ေသးရုပ္



မၿမဲျခင္းသာ ၿမဲလြန္းတဲ့ေလာက
ညဟာ ညတာ႐ွည္ရျပန္တယ္
အခ်စ္နဲ႔စ အလြမ္းနဲ႔ ဆံုးရမယ့္ဇာတ္
မ က ခ်င္လည္း ငါ... က... ရ... ေပါ႔...။

ႀကိဳး႐ႈပ္ေအာင္ ဆြဲတတ္တဲ့
ငါ႔ဘဝ ႀကိဳးဆြဲဆရာရဲ႕
မင္း အလိုက် ငါ က ေနမိမွေတာ့
ငါ႔ က ကြက္ဟာ လွပါဦးမလား..!!

ငါ႔ က ကြက္ကို ငါႏိုင္ဖို႔
ႀကိဳးစား က ရင္း က ကြက္ ေတြေပ်ာက္
ေငါက္ ကနဲ လည္း ရပ္မရ
ငါ႔ကို ေႏွာင္တြယ္ထားတဲ႔ ႀကိဳး
႐ွည္လြန္း မက ႐ွည္ဖို႔ မင္း ပ်ိဳးေနမွေတာ့
အထပ္ထပ္ၿငိတာ ဆန္းတယ္လို႔ မဆိုသာ...။

အသက္ ကို ဖြဖြ႐ွဴရင္း
ဒုတိယ က ကြက္ကို က ဖို႔စနင္း
ေျခအခ် မွာ လမ္းေပ်ာက္ကာ
ကူပါ ကယ္ပါ တစာစာလည္း မေအာ္သာေပါ႔..။

ငါ႔ ႀကိဳးဆြဲဆရာရယ္~
မင္း က....
ငါ႔လက္ကို မ ငါ႔ေခါင္းက ထ
ငါ႔ေခါင္းကို မ ငါ႔ေျခက ႂကြ
ေနာက္ဆံုးေတာ့~
ငါဟာ အပံု႔လိုက္ လဲ.. ၿပိဳ.. က်...။

ငါ႔ ႀကိဳးဆြဲဆရာေရ~
ငါ႔မ်က္ရည္က်
မင္း လိုတာလည္း မရမွေတာ့
အနိစၥ သေဘာကုိ နမ္း႐ိႈက္
ငါ့ႀကိဳးေတြ ကို ျဖတ္ကိုက္
ကဲ........... မင္း
မၿမဲျခင္းတရား ကို သက္ေသျပလိုက္...။

(ခင္ေလးငယ္)
Thursday, March 19, 2009 ~ 11:49 AM

No comments: