မိုးေတြရြာလာျပန္ၿပီ “ေမစီ” ရယ္..
လိႈင္းလံုးေတြလို လိႈက္ကနဲ လိမ့္တက္လာတဲ့ အလြမ္းေတြ ကိုယ္မွာ ၿခံဳၿပီး မိုးေပါက္ေတြ ကို ကၽြန္မ ေငးၾကည့္ေနျဖစ္တယ္...
သူမနဲ႔
အတူတူ ရွိခြင့္ရခဲ့တဲ့ မိုးၿခိမ္းသံေတြေအာက္က ခုလို
မိုးရြာခ်ိန္ မ်ိုဳးေတြမွာ ကၽြန္မ ဆံႏႊယ္ေတြကို ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ေပးရင္း
ေႏြးေထြးတဲ့ သူမ ရင္ခြင္ထဲမွာ ေခါင္းေလး ဝွက္ထားေစခဲ့ သူဟာ “ေမစီ” ပဲ
မဟုတ္လား..။
“ေမစီ” ေရ... ကၽြန္မ သိပ္လြမ္းတာပဲ ~
တစ္ခ်ိန္ တစ္ခါ က ကၽြန္မညေတြမွာ တိုင္ပင္ေဖာ္ တိုင္ပင္ဖက္ တီးတိုးစကားေဖာ္ “သူငယ္ခ်င္းေလး” ဟာ သူမ ပါ..။
အိပ္မေပ်ာ္ တဲ့ ကၽြန္မညေတြတိုင္းမွာ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ အသံလြင္လြင္ေလး တစ္ခုကို တမ္းတရလြန္းပါတယ္..။
အိုကြယ္ ~ ~
သူမ ဆိုျပေနက် “ေလွကေလးကိုေလွာ္မည္” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးကို လႊတ္ကနဲ ကၽြန္မ ဆိုမိသြား ပါသလား..!!
~ ေလွကေလး ကို ေလွာ္မည္~ ေဘးမသန္းဘဲ ေအးခ်မ္းေတာ့သည္~ ျမစ္ကမ္းေျခ ေရနဒီ စိမ္းလဲ့လဲ့ၾကည္ ~
ဝဲတက္လာ တဲ့ မ်က္ရည္ေတြ ပါးႏွစ္ဖက္ေပၚ စီးက်လာခဲ့ရင္ေတာင္ ကၽြန္မ သုတ္ျပစ္မိမွာ မဟုတ္ဘူး “ေမစီ” ရယ္.....
ကၽြန္မ ဘဝ... ကၽြန္မရွင္သန္ေနမႈ ကမၻာေလး... ထဲမွာ အခ်စ္ရဆံုး- တေလးတစား အရွိရဆံုး တစ္ဦးတည္းေသာ အမ်ိဳးသမီးဟာ သူမ ပဲေပါ့..။
ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ သိပ္ခ်စ္ၾကတာပါ..။
ကၽြန္မရဲ႕ တီးတိုးေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းေလး “ေမစီ” ေရ ~ လို႔ အျမတ္တႏိုး တိုးဖြဖြ ေခၚေနပါရေစ..။
ကၽြန္မရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ မိခင္ ေလးစား ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလြန္းရတဲ့ “ေမေမ” ေရ ~
သူငယ္ခ်င္းေလး တစ္ျဖစ္လဲ “ေမစီ” ဆိုတဲ့ “ေမေမ့” ကို သမီး လြမ္းဆြတ္ လိုက္တာ...။
(ခင္ေလးငယ္)
No comments:
Post a Comment