“No more starting today with ~ what is left over from yesterday”

တိတ္ဆိတ္ တိုးသက္ျခင္းေတြထဲ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ ေခါင္းေဝွ႔ေနတဲ့ ည- ဟာ ခ်စ္ဖို႔ သိပ္ေကာင္းတယ္..။ သူ႔ေၾကာင့္ ကိုယ့္ရႈရိႈက္သံေလးေတြေတာင္ ပိုမို ႏူးညံ့သြားသလို..။ 

အဲ့ဒီအခ်ိန္ေလးဟာ ေရးဖူးတဲ့ အပိုင္းပိုင္းအစစ အရာေလးေတြကို ဖြဖြတိုးတိုးေလး တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ျပန္လွပ္မိခ်ိန္လည္း ျဖစ္ေသးတာ..

ကိုယ္သိပ္ထားလို႔ တိတ္တိတ္ကေလး အိပ္ေနတဲ့ ဟိုတစ္စ ဒီတစ္ပိုင္း အတိုအစေလးေတြက ခ်စ္စဖြယ္ အိပ္ေမာက်လို႔..!!

“ျပန္လည္တူးစြ ခ်င္ေသးတယ္...” လို႔ မပြင့္တပြင့္ ေတာင္းပန္ရင္း ၿပံဳးစစနဲ႔ တံခါးေခါက္ေတာ့လည္း ၾကည္ၾကည္လင္လင္ေလး ထ- ဖြင့္ေပးၾကတာပဲရယ္ ~ 

ဒီလိုနဲ႔ ေႏြဦးတုန္းက အလွဥ္းသင့္သလို ျပန္ထားဖူးတဲ့ ဂ်ပန္ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ဆီ အလည္ျပန္ေရာက္ ခဲ့ေသးတယ္..။  

                                                                          

 ~ နံနက္ခင္းသစ္ ~

ရႈပ္ေထြးေပြလီ မႈေပါင္းစီတဲ့

ေန႔အေဟာင္းကို မေခၚေကာင္းကြယ့္..!!

စုုတ္ခ်က္ၾကမ္းရမ္း ပန္းခ်ီႏြမ္းကို

ထက္ပိုင္းခ်ိဳးျဖတ္ လႊင့္ပစ္လိုက္ကြယ့္ ~

ေကာင္းကင္ျပင္က်ယ္ ေနျခည္ငယ္နဲ႔

ခႏၶာကိုခ်ိဳး သန္႔စင္ပ်ိဳးကြယ့္ ~

ျဖဴလႊၾကည္လင္ ကင္းဘတ္စ္ျပင္မွာ

ဘယ္ေဆးေရာင္မွ ခ်ဘူးသူေယာင္ စ- ခ်ယ္စမ္းကြယ့္ ~

ဘဝအရုဏ္ဦး ဒီမနက္စူးစူးကိုပဲ

ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ဖူးျမင္ရင္း...

ဦးခိုက္ ႀကိဳဆိုရင္း... 

တိုးညွင္းညက္ညက္ ေလေျပႏုသက္ တြဲခိုဖက္တဲ့ ျမက္ရနံ႔သင္းရယ္...

ငွက္ငယ္ေထြးတို႔ သံၿပိဳင္ဟစ္ေၾကြးတဲ့ ေတးသံသာေတြရယ္...

ႏုငယ္ေသြးတဲ့ ေလးနာရီပန္းေလးေတြရယ္... နဲ႔

ေႏြနံနက္ခင္းဟာ ပန္းႏုေရာင္ေလး ေဆြးလို႔ ~

ကေလးငယ္ရဲ႕ မ်က္ဝန္းရယ္လို

ရႊန္းျဖာလဲ့ေဝ ေတာက္ပေစကြယ့္ ~ 

ဒါဟာ မင္းရဲ႕

ခ်ိဳျမလွပ ဘဝအစပဲ

ေတြေဝကင္းရင္း ေလွ်ာက္လွမ္းနင္းကြယ့္ ~

Amano Haruka (အာမာႏို ဟာ႐ုကာ)

~ 新しい朝 ~ 

昨日の続きの
今日を始める事は
もう止めにしよう

描き損ないの絵は 
思いっきり潔く 
破り捨ててしまおう

広い広い空から
降り注ぐ太陽の光を
体いっぱいに浴びて

未だ何も描かれていない
大きくて
真っ白なキャンバスに

生まれて初めて見る
朝の風景を
どんどん描いて行こう

爽やかな風が運ぶ
仄かな草の香りを

繊細なメロディに満ちた
小鳥達の歌を

おしろい花に灯る 
小さなピンク色の夏を

新しい宝物を
見つけた
子供の様に瞳を輝かせ

眩しい一日の只中へ
真っ直ぐに
駆け出して行こう

( 天野 遥花 )

ခင္ေလးငယ္ :: 2013/ 11/ 13 :::