“အနည္းငယ္ ပဥၥလက္ဆန္တဲ့ ညငယ္ငယ္ဟာ အိပ္မံႈစံုမႊားနဲ႔”

ဟိုး ေကာင္းကင္ဘံုမွာ ၾကယ္ေတြ ရွိမယ္-

တစ္ခ်ိဳ႕က ရယ္ေမာ-

တစ္ခ်ိဳ႕က ငိုေၾကြး-

ဘံုသံုးဆယ္တစ္ ျဖစ္ျဖစ္သမွ်-

ျမင္လား..!! ... ... ...??

ေသခ်ာတာ ေျပာၾကည့္ ခ်င္ေသးတယ္..။

ဘံုသံုးဆယ္တစ္ ျဖစ္ျဖစ္သမွ်-

ဝင္းဝင္းပ “လ” က တစ္စင္းတည္း..။

လည္ကို ဆန္႔တန္း- ဦးေခါင္းတစ္ခုလံုး ေမ့ာၾကည့္ရင္း

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပ႒ာန္းမယ္-

ကဲ..!! မာတိကာ စဖြင့္ ၾကစို႔--

ဘံုသံုးဆယ္တစ္ ျဖစ္ျဖစ္သမွ်-

ေတြ႕လား..!! ဖတ္လို႔ရလား-

ကတိုက္ကရိုက္ သက္ျပင္း ခ်လိုက္မိသလား-

ဘံုသံုးဆယ္တစ္ ျဖစ္ျဖစ္သမွ်-

မည္းေနၿပီးသား ဘယ္ညမွ ပိုေမွာင္ မသြားဘူး..

သိလား..!! ... ... ...??

ထားလိုက္ပါ- သမရိုးက် ျဖစ္စဥ္ေတြပဲ..။

ဘံုသံုးဆယ္တစ္ ျဖစ္ျဖစ္သမွ်-

အသက္ေတြ ပိုႀကီးလာတယ္- ဆံျဖဴလာတယ္-

ၾကည့္- ၾကည့္ပါ

မ်က္ကန္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနသူ ဆုိလည္း ျမင္ရတယ္ ရယ္-

ဒီေတာ့.....

ဘံုသံုးဆယ္တစ္ ျဖစ္ျဖစ္သမွ် မွာ-

စိတ္သ႑ာန္ကို ပါးေအာင္ ထပ္လႊာမယ္..

မသိေသးတဲ့ မနက္ျဖန္အတြက္- ဘာတံဆိပ္မွ မကပ္ပါနဲ႔..။

အတၱနဲ႔ ေမာဟကို ဖယ္မယ္.. ဗ်ာပါဒလည္း မခ်န္နဲ႔ေတာ့..။

ေရာ့---

ဒီမွာ အခု ခဏ၊

အတိအက် ရွိေနတယ္..။

(ခင္ေလးငယ္) 

2012/ 11/ 29